امکان سنجی استقرار صنایع در شهرستان بیجار

همان طور که قبلا بیان گردید پاره ای از مسائل از قبیل ویژگیهای طبیعی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی موجب گردیده تا شهرستان بیجار در منطقه از ویژگی خاصی برخوردار باشد. از لحاظ طبیعی (طولانی بودن فصل سرما و یخبندان، پایین بودن بستر رودخانه و در نتیجه کوتاه بودن فصل رویش و ...) از لحاظ اقتصادی (فقر عمومی و خروج ارزش افزوده بخش کشاورزی توسط مالکین عمده اراضی کشت دیم که در سال در دو مقطع چند روزه جهت کاشت و برداشت محصول در منطقه حضور می یابند، غالب بودن کشت دیم و شیوه تولید سنتی، ضعف زیر ساخت و تاسیسات ، عدم توجه مدیران و دست اندرکاران امر توسعه، بکر و ناشناخته ماندن قابلیتها و پتانسیلهای طبیعی بویژه معادن) و از لحاظ اجتماعی نیز (مهاجرت قش عظیمی از ساکنان منطقه بویژه جمعیت فعال به بیرون از منطقه، مرزی بودن منطقه و وجود مسائل سیاسی و ناامنی (البته در حال حاضر فروکش کرده است)، فرار سرمایه ها و نیروهای متخصص و ماهر تحصیل کرده). از جمله عواملی هستند که همگام و در ارتباط با هم زمینه انزوا و محرومیت شهرستان بیجار را از لحاظ توسعه اقتصادی اجتماعی فراهم آورده است . اشتغال نیمی بیشتر از شاغلان شهرستان در بخش کشاورزی سنتی و کمرنگ بودن سهم صنعت از مجموعه شاغلین در بخشهای مختلف اقتصادی و پایین بودن ارزش تولیدات صنعتی، خود گویای این واقعیت است که بخش صنعت فاقد جایگاه و منزلت خاص خود می باشد. حال این سوال مطرح می شود، که چگونه بر این مسائل و مشکلات بایستی فائق آمد. در نهایت می توان گفت که از طریق صنعت می توان مواد خام اولیه کشاورزی و معدنی را طی فرآیندی تغییر داده و با ایجاد ارزش افزوده، درآمد افراد منطقه را افزایش داد و از بیکاری پنهان موجود کاست و مهاجرت بی رویه ساکنین منطقه را به مناطق دیگر کاهش داده و اقتصاد منطقه را از یک اقتصاد با شیوه تولید سنتی و کم بازده به سوی اقتصادی با شیوه تولید نوین هدایت نمود و در نهایت منطقه را از انزوا و محرومیت خارج نموده و نقش آن را در منطقه و در سطح کل نظام ملی تقویت کرد.